اجرای روش‌های مناسب در طراحی ساختمان که با اقلیم محل هماهنگی داشته باشد همواره مورد نظر مهندسین معماری ساختمان بوده است. طراحان ساختمانی با کمک اقلیم‌شناسان؛ از حداکثر امکانات آب و هوایی هر منطقه و انرژی‌های طبیعی برای صرفه جویی در مصرف سوخت‌های فسیلی در ساختمان استفاده می کنند. که به افزایش کیفیت آسایش و بهداشت محیط مسکونی و سلامت محیط زیست منتهی می‌شود. تحقیق حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی است، که بخش عمده اطلاعات آن از طریق مطالعات کتابخانه ای و میدانی تهیه و گرد آوری شده است. نتایج این تحقیق نشان داد ساختمان‌های منطقه سیستان با توجه به قرار گیری در  اقلیم گرم و خشک، بهتر است به صورت مربع و در چند طبقه اجرا شود، بطوریکه بافت آن به صورت پیوسته باشد. نمای مساکن سیستان در جهت جنوبی یا جنوب شرقی، برای استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و صرفه جویی در انرژی های تجدیدناپذیر می باشد. با توجه به اینکه در ارتفاع بیش از 10 متر، شن و گرد و غبار موجود در هوا به شدت کاهش می‌یابد، لذا پیشنهاد می‌گردد برای جلو گیری یا ورود کمترین مقدار گرد و غبار به داخل ساختمان‌ها، آنها را با پیلوت بنا کنند.

فهرست :

مقدمه

ویژگیهای معماری بومی مناطق گرم و خشک

عوامل موثر در طراحی اقلیمی سیستان

فرم و شکل ساختمان در سیستان

تهویه مورد نیاز و اقلیم سیستان

تأثیر ارتفاع سقف در دمای داخلی ساختمان

بام گنبدی

تأثیر جهت و نوع باز شوی پنجره

نتیجه گیری

منابع و مأخذ