در شماره دوم از مجله مشاوریسم سوژه های زیر به چشم می خورد :
↵ ۱ به سوی اقیانوس آبی
↵ ۳ بهشت گذشته و جهنم آینده
↵ ۵ گروه اندیشی و خودسانسوری
↵ ۸ رویکرد فعال فروش در شرایط بحران گسترده
↵ ۱۱ موانع پیاده سازی موفق نظام مدیریت دانش
↵ ۱۳ منفی پراکنی در سازمان
↵ ۱۵ فرهنگ ۱۵ درصد زمان
↵ ۱۶ انتظارات توقف زا ، نگاه بنگاه های اقتصادی به تصمیمات سیاسی
↵ ۱۸ عوامل شکل گیری دام فقر
↵ ۲۱ جلوگیری از جلسات غیرضروری
در قسمتی از ماهنامه “مشاوریسم ۲ ” آمده :
اجرای فرآیند مدیریت دانش ، پیش از ایجاد فرهنگ دانش در سازمان کاری به شدت مخاطره آمیز است . فرهنگ دانش باعث انگیزه در افراد می شود تا به کشف ، اشتراک و به کار بردن دانش اهتمام بورزند .
وقتی در سازمانی فرهنگ دانش حاکم نباشد ، افراد روحیه کشف دانش ندارند . نسبت به داده ها و اطلاعات رویکردی منفعل دارند . در چنین سازمانی افرادی که دارای دانش هستند از به اشتراک گذاری آن با سایر نفرات امتناع می ورزند .
چرا که آن را سرمایه شخصی خود می دانند نه سرمایه سازمان . در نهایت در چنین سازمانی افراد به دانش موجود در سازمان اهمیت چندانی نمی دهند . در مقاطع مورد نیاز آن ها را به کار نمی گیرند که این خود ضرر بزرگی برای آن سازمان است .
منفی پراکنی در سازمان
انسان ذاتا تمایل دارد که حالات درونی خود را با دیگران به اشتراک بگذارد . این مورد در افراد برون گرا بیشتر به چشم می خورد . اما گاها این پدیده شکل منفی به خود می گیرد . با مثالی به تشریح آن می پردازیم .
فردی را در نظر بگیرید که به هر دلیلی از وضعیت خود در سازمان ناراضی است . این فرد از هر فرصتی برای گفتگو با همکاران خود استفاده می کند ..