دانلود پروژه بررسی پمپاژ و انواع پمپ ها
این فایل با فرمت Word بوده و قابل ویرایش است و همچنین آماده پرینت می باشد
بخشی از متن:
مقدمه اي بر پمپاژ و انواع پمپ ها
هدف از به کارگيري پمپها
پمپ به ماشيني اطلاق مي شود که از آن براي
جابجايي سيالات تراکم ناپذير نظير مايعات استفاده مي شود و پمپاژ عبارت است از
افزايش انرژي پتانسيل مايعات جهت انتقال آن از نقطه اي به نقطه ديگر ، افزايش فشار
مايعات در فرآيند پمپاژ ، مي تواند به دلايل زير باشد :
الف : غلبه بر اصطکاک موجود در سيستم ( شبکه هاي
آب رساني شهري )
ب :
غلبه بر مقاومت موجود در مقابل جريان مايع ( پمپ تغذيه ديگ بخار )
ج
: ذخيره سازي مايعات در سطح انرژي
پتانسيل ( ارتفاع يا فشار ) بالاتر ( منابع هوايي آب )
د :
انجام کار مکانيکي ( سيستم هاي هيدروليک )
دسته بندي پمپها
پمپها بر حسب مکانيزم عملکرد آن به دو دسته
تقسيم مي شوند :
الف : پمپهاي جابجايي مثبت
در پمپهاي جابجايي مثبت ، مقدار معيني از مايع
در لاي دو قطعه گير انداخته شده و سپس با جابجايي قطعه ( يا قطعات ) متحرک پمپ ،
مايع مورد پمپاژ تحت فشار خروجي از پمپ به خارج رانده مي شود . در اين پمپها ، لقي
بين قطعات متحرک و پوسته بسيار ناچيز بوده و لذا جابجايي مايع در جهت روبه جلو صورت مي پذيرد . پمپهاي جابجايي مثبت
خود به دو دسته تقسيم مي شوند:
الف : تناوبي Reciprocating
ب :
دوراني Rotary
به کارگيري پمپهاي جابجايي جنبه عمومي نداشته و
فقط در شرايط ويژه اي مورد استفاده قرار مي گيرند . به عنوان مثال در مواقعي که
فشار خروجي بالا مورد نظر بوده و يا اينکه مايع مورد جابجايي داراي ويسکوزيته زياد
باشد ، ترجيح داده مي شود که ازپمپهاي دوراني استفاده شود . از سوي ديگر به علت
حساسيت شديد دبي جريان در پمپهاي گريز از مرکز به ارتفاع کلي موجود در سيستم ، در
مواردي که ثبات نسبي دبي در سيستم مورد نظر باشد ، به علت تغييرات اندک دبي جريان
در پمپهاي جابجايي مثبت و عدم وابستگي نسبي آن به فشار سيستم ، ترجيحا ً بايد از
پمپهاي جابجايي مثبت استفاده شود .
ب : پمپهاي گريز ار مرکز
به علت ويژگي هاي مطلوب
پمپهاي گريز از مرکز ، امروزه بيش از 60 % پمپهاي مورد استفاده در دنيا از نوع
گريز از مرکز مي باشند . پمپهاي گريز از مرکز جزء ماشين هاي جنبشي بوده ، چرا که
در اثر حرکت دوراني پروانه انرژي جنبشي مايع به طور عمده و انرژي پتانسيل آن به
طور جزئي افزايش يافته ، آنگاه بخش اعظمي از انرژي جنبشي اعمال شده در يک مجراي
گشاد شونده به نام حلزوني به انرژي پتانسيل تبديل مي شود . از آنجايي که انرژي
داده شده به مايع به سرعت آن بستگي دارد ، لذا افزايش انرژي پتانسيل مايع ، با دبي
آن تغيير مي کند .